شعر

انجمن شاعران حسابدار

شعر

انجمن شاعران حسابدار

شب وسحر

ما گفتیم از شب به سحر راهی نسیت
ما خواندیم بدون عشق  عالم نیست  
اما ازرسم جفایی این روزگار بی خبر بودیم
در پیچ تاب این عالم  عشق بی نشان بودیم
آمد نشانی از عالم عشق وعشاقی
ای بی خبر از عالم عشف تو چی می خوانی 
دانی خون سرخ عشاق هست برعالمی
ناگه که به خود آمدیم   

 ازدیده دل بریخت خون عالمی

عشق

عشق در فلاک بود ما در خاکیم  

آتشی آمد بر فلک ما درخاکیم  

خاکیم زفلک مادر ما خاک بود

مریم

بی تو شب باز از آن کوجه گذشتم  

همه تن شده خیر به دنبال تو گشتم

مریم جان

سالروز تولد عزیز تر از جانم را به  همگان تبریک می گوییم

عشاق

در ذهن نیافرینمت میمیرم...
            از شاخه اگر نچینمت میمیرم....
                        ای عادت چشمهای بی حوصله ام....
                                      یک روز اگر نبینمت میمیرم........

هر قصه یک ترانه
                     هر ترانه خاطره ای دیگر
                                               هر عشق یک ترانه ی بیدار است
.........
....... من شعر مینویسم
تو با ترانه های عاشق من، عاشق
تو با ترانه های تشنه ی من ، دریا
                                         بر پنج خط ساز سفر، زخمه می شوی
تو گریه می کنی
تو لحظه های شعر مرا،ر خویش تجربه می کنی
                                    یعنی مرا در بدترین و بهترین دقایق بودن تکرار می کنی
یا با ترانه های من بر لب
                      در مصاف جلا دان به مسخ خویش می شتابی
 یعنی که با منی
                      دیروز
                            امروز
                                  تا هنوز و همیشه...
آیا زبان مشترک این نیست؟
                         آن زبان تازه که میگفتم؟
                                                     آیا زبان مشترک این نیست؟
 

 

یاد

 

در عجبم،

 از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی میکنند

 و

 بر حسینی میگریند که آزادانه زیست...

 

                                                                                    (دکتر علی شریعتی

ی

منت تورو می گشم چون تو..... 

دیگه از این دنیا هیچی نمی خوام

محکومیم

ما محکومیم 

محکومیم به زندان  

حقارت 

ما محکومیم به شب   

به  نگهبان   

به اسارت و...

مبارک

تولد یگانه مونس دل تنهاییم را پیشاپش تبریک می گوییم تولدت مبارک ۱۲/۴ 

 

             

جیغ و داد و ونگ

به دنیا اومدی،‌ بچه قشنگ

راستی،‌ می خواستی به دنیا بیایی؟

اینجا را دوست داری گلابی؟

زندگی را شروع کردی با داد و قال

مامان و بابا از اومدنت هستند خیلی خوشحال

این حماقت،‌ برای تو می ده،‌ خیلی حال

وقتی گرسنه ای،‌می کنی گریه و زاری

عوض کردنت برای مامان و بابا هست یه وظیفه،‌ آری

شبها وقتی همه جا هست خاموش

جیغ و هوارت، می خراشه گوش

اونوقت تورو باید گرفت در آغوش

بوسه نشه فراموش

وای دیگه دراومد آفتاب

بسه گریه،‌ بگیر آسوده بخواب

هر روز باید ازت بشه پرستاری

هی بغلت کنند،‌ عجب کاری

مامان و بابا می خوان برن جشن و بالماسکه

اما تو دوست داری روروک و کالسکه

هرکی نگاهت کنه جیغ می کشی فت و فراوون

نمی خواهی از بغل مامان و بابا بیایی تو بیرون

حمله می کنی به همه چیز مثل یه غارتگر

هر چی بخواهی،‌ همه حلقه به گوشند و فرمانبر

مامان و بابای بیچاره تو را می کنند تحمل

آخه خیلی نازی و گل و تپل و مپل

بعد از حمام می گیری می خوابی

تو موش کوچولوی گلابی

لبخند روی لب و چشمها خفته

تولدت مبارک ای غنچه