پروین

گفت ما را هفت وادی در ره است              چون گذشتی هفت وادی درگه است
وانیامده درجهان زین راه کس                    نیست از فرسنگ آن آگاه کس
چون نیامد باز کس زین راه دور                   چون دهندت آگهی ای نا صبور
چون شدند آن جایگه گم سر به سر           کی خبر بازت دهد از بی خبر